بهار
عید امسال اولین عیدی بود که خونه موندیم و هیچچ جا نرفتیم. از بس سال پیش تو ترافیک شیراز موندیم و فقط خسته ی مسافرت شدیم که تصمیم گرفتیم مسافرت امسال رو محول کنیم واسه بعد از عید.
مخصوصا که قرار بود دایی اینا هم بیان شهرمون و ببریم بگردونیمشون. پس حوصله مون سر نمی رفت. روزهای اولشو صرف دید و بازدید و بقیه شم گشت و گذار و خوش گذرونی با دایی اینا می کردیم!
و اماااا! درس پارسال این بود که عید مسافرت نریم.
درس امسال: هیچ وقت تمام عید رو خونه نمونید و مهمون دعوت نکنید!
درواقع اصولا عید باید وقت مناسبی می بود برای بودن در کنار یه مهمون ویژه و گشت و گذار. ولی! این مهمون ویژه مثل آهنربا کلی آدم جمع کرده بود. و اون مهمون ویژه به همراه هیات همراه یه لشکر میشد که این منو خیلی عصبی می کرد!
از طرفی یه لشکر مفهموم ویژه رو محو می کنه! و از طرفی دیگه! کی میخاس از اونهمه آدم پذیرایی کنه!؟
درس دوم:
از همون اول فکر همه جارو بکنید!
وقتی از اومدنشون مطلع شدیم پیشنهاد دادیم که دسته جمعی بریم مسافرت! ولی اونا قصدشون موندن بود نه مسافرت!
پس واسه کمتر از یه هفته اومدن. موندن. مامان حسااابی خسته شد. و فردای 13 بدر رفتن!!!
کلا نمیگم بد گذشت. ولی می تونست خیلی بهتر باشه.
البته ناگفته نماند که می تونست خیلی هم بدتر باشه. اگه مهمون ویژه با اونا می رفت!
حداقل 2و3 روز بیشتر موندن و ما درک کردیم وجودشون رو!
درس سوم: واسه یکم بهتر شدن بدتر نکن!
هدف من از دعوت و اصرار به اومدنشون تو عید واسه این بود که 1باره دیگه هم 1ماه بعدش دوباره بیان شهرمون و بیشتر باهاشون باشیم!!!!! که نتیجه کاملا برعکس بود! عید خوب باهم نبودیم و بعدش هم فرصت نکردن که بیان!!!!
البته در مجموع کع بخوام بگم. کلا خوب بود و خیلی خوش گذشت!
و وروجک خیلی راضی بود! و من از این قضیه فوق العاده خوشحال بودم و چند برابر بهم خوش می گذشت!
خداحافظی مون مصادف شد با نمایشگاه کتاب! و خیلی خوب بود که دسته جمعی رفتیم نمایشگاه! اولین بار بود و خیلی تازه!
حرف های دیگه هم دارم! اصولا اومدم اون حرفا رو بگم! که دیدم باید از بهار شروع کنم! بقیه پست بعد. چون مثل کریستوفر* که نمی تونست غذا های باهم قاطی شده رو تحمل کنه, منم به پست های قاطی شده علاقه ای ندارم!
*شخصیت اصلی و راوی کتاب "داستان عجیب سگی در شب".