سالگرد شروع شادترین رویاها

دیدین که وقتی به آدم خوش میگذره زمان خیلی سریع میگذره و آدم اصلا متوجه گذشت زمان نمیشه. همین قضیه واسم اتفاق افتاده. دو سااااال به یه چشم به هم زدن گذشت و اصلا نفهمیدم این ۷۳۰ روز یا به عبارتی ۱۷۵۲۰ ساعت چطور اومدن و رفتن. اونقدر این دو سال برام شیرین و پرخاطره بود که میتونم بگم به عمرم همچین روزایی رو تجربه نکرده بودم. عشق زندگی رو همیشه زیبا میکنه مخصوصا اگه عاشق بدونه که معشوق هم دوسش داره.

دو سال پیش تو همچین روزایی بود که تمام تلاشم رو میکردم تا بتونم احساسم رو به آلیس نشون بدم و بهش بگم که تو تنها کسی هستی که میتونم در کنارش زندگی رو رنگی ببینم. ماه ها قبلش وقتی آلیس رو تو کلاس میدیدم یه حس عجیبی بهم دست میداد و مثل کسی که مات و مبهوت به چیزی خیره بشه و دلیلش رو ندونه، به آلیس خیره میشدم و با تلنگر دوستام چشم ازش بر میداشتم. نمیدونم اسم اون حس رو چی بذارم، حسی که قلب آدم رو به تپش وا میداره و آدم رو غرق رویایی عجیب میکنه. خیلی کنجکاو بودم دلیل این حس رو بدونم. دوس داشتم برم پیش آلیس و راجع به این حس عجیب بهش بگم ولی چون حتی این حس واسه خودمم بی نام و نشون بود جرات همچین کاری رو نداشتم. ماه ها میگذشتن و تا اینکه تو اواخر اردیبهشت دل رو به دریا زدم و بهش زنگ زدم و با شنیدن صداش که باهام حرف میزد اون حس چندین برابر شد. وقتی باهاش حرف میزدم طوری بودم که انگار رو ابرا پرواز میکنم. حس فوق العاده ای بود که به عمرم تجربه نکرده بود. روزها گذشتن و کم کم فهمیدم اون حس عجیب چیه، حس دوس داشتنی که از اعماق روح و قلب انسان سرچشمه میگیره و خودش رو با روح معشوق پیوند میزنه. اسم این حس عشق بود و من ازش بی خبر بودم و در کنار آلیس عشق واقعی رو درک کردم. عشقی که متفاوت از تمام عشق های دروغینی بود که دور و اطرافمون میبینیم و بی خبران اسمش رو عشق گذاشتن. آلیس کسی بود که از اول مقدر بود تو سرنوشت من باشه و در کنار هم زندگی عاشقانه ای رو تجربه کنیم. دلیل همه ی اون نگاه ها و حس عجیب همین بوده...

دو سال از اون روزا میگذره و عشقمون نسبت به هم بیشتر شده. روزی نیست که آلیس رو نبینم و قلبم آروم بگیره. همیشه و هر لحظه و هر ثانیه فکرش تو ذهنم و عشقش تو قلبم بی قرارم میکنه و دوس دارم زودتر برم به دیدنش تا روح تشنم از عشق پاکش سیراب شه.

میخوام به خاطر این همه عشق، این همه فداکاری، این همه احساس، این همه توجه، این همه صداقت، این همه امید، این همه محبت، این همه حس زندگی ازش تشکر کنم ولی میدونم هر کاری کنم نمیتونم جبران همه ی اینا رو بکنم و همیشه مدیون عشقش هستم...

سالگرد آشناییمون مبارک فرشته ی رویاهای من

و... و ... روز زن رو هم بهت تبریک میگم فرشته ای که قراره همسر آینده ی من باشی

 

پاداش همه ی دوری ها و سختی ها!

اون موقع ها وقتی بهم گفت که قرار نیست دیگه مثل سال پیش هرروز همدیگه رو تو پارک ببینیم و باید درس بخونم کلی خورد تو ذوقم ولی میدونستم آخرش خوب میشه! وقتی پاییز بهم گفت که اون ترم رو مرخصی گرفته و قرار نیست باهام بیاد دانشگاه، منم امیدم رو واسه رفتن به دانشگاه از دست دادم ولی واسه رسیدن به آلیس و رفتن به سر کار مجبور بودم تنهایی برم، با اینکه سخت بود ولی میدونستم آخرش خوب میشه! منم مثل خود آلیس صبر رو پیشه کردم و منتظر نتیجه اش موندم! با اینکه دوری ازش سخت بود ولی مطمئن بودم که این صبر آخرش کار خودش رو میکنه و طوری خوشحالمون میکنه که مزه ی اون سختی ها تبدیل به مزه ی شیرین موفقیت و شادی میشه!

هفته ها و ماه ها درس خوندن و شب بیداری و سختی دوری رو تحمل کردن بالاخره نتیجه داد و همونطور که پیش بینی میکردم که آخرش خوب میشه، همینطور هم شد و آلیس همه رو، روسفید کرد. من، خونوادش، دوستای نزدیکش، استادای دانشگاه، همکلاسیاش، ...! آلیس تونس تو کنکور کارشناسی ارشد که دیشب نتایجش رو دادن، بالاترین رتبه رو بین همه ی شرکت کننده ها تو رشته اش بیاره و اول بشــــه!!! 

یه رتبه ی دیگه به همه ی مقام های اولی که آلیس داشت اضافه شد! آلیس تو اخلاق اول بود. تو هوش و ذکاوت اول بود. تو هیجان و شور و شوق اول بود. تو انرژی مثبت اول بود. تو مهربونی اول بود. تو عاشقی اول بود. تو کلاس شاگرد اول بود. و حالا تو کنکور ارشد اول شد! دختر رویایی که دنبالش بودم حالا واسم شده فراتر از یک رویا!!! همه ی خوبی ها + همه ی صفات عالی و تکامل یافته جمع شده تو آلیس! جدیدا حتی وقتی باهاش حرف میزنم خجالت میکشم چون واقعا کم میارم در مقابلش چی باید بگم و ترجیح میدم سکوت کنم و به حرفای قشنگی که در مورد حال و آینده میزنه گوش کنم و با تن صدای بچه گونش و شور و هیجانی که از خودش نشون میده و آینده نگری و هوشی که تو حرفاش موج میزنه غرق حرفاش بشم! جدیدا فهمیدم که خیلی از مواقع سکوت بهترین حرکتی که میتونم در مقابل این دختر انجام بدم!...

آلیس کوچولوی من، اثبات دوباره ی تک بودنت رو بهت تبریک میگم...